Zurrunbiloak eta ur lasterrak sortzen dira ur mailak gora egiten duen einean eta bertan dantzan ibiltzen dira ibaian pilatutako adarrak eta zikinkeriak.
Ur handiak datoz ibai harroan behera. Ibaia urez lepo doa, zurrunbiloka, bitsua. Aurretik jartzen zaiona berarekin eroan eta bazter batetan askatuko du, sasietan lotutako ohial zati hau bezala.
Euritakoa ezinbestekoa izaten da egun hauetan. Eskuak poltsaz beteta izanda ere, eutsi behar zaio blai gelditu nahi ez duena. Bestela ere, argazkilariaren modura aterpean gelditzea badago.
Zorua distiratsu ageri da eroritako euriak sortutako alfonbra gardenaren behean. Euria barra-barra ari duela esnatu da eguna, baina etxean ezin geldirik gelditu. Egunerako erosketak egitera irten behar eguraldi honekin.
Trenak abiadura bizian jarraitzen dio bere bideari. Zuhaitzak lausotzen dira kristalaren bestaldean. Begiak urrunera begiratuta erlaxatzen dira. Lasaitasuna gorputz osora zabaltzen da, zainez zain, nerbioz nerbio.
Trenean bidaiean berriz. Oraingoan mendialdea zeharkatzea tokatzen da. Gailur zuriak, harkaitz erraldoiak eta mendi aintzira eta lakuak ikusi ditugu gure leihoetatik.
Txikia logale dago amaren eskuetan. Goizean goiz altxatu, gosaldu, jantzi eta kalera irten behar azkar batean begietako bekarrak kendu gabe. Zertara? Goizeko trena hartzera.
Ilundu du dagoeneko. Arbolak eta etxeak itzalez bete dira. Zeruaz gozatzea, baina, oraindik geratzen zaigu. Neguko arrats laburrek ez bait dute sarri uzten honelako ikuskizunaz gozatzea.
Zeru zabal bat ikusteak beti da ederra. Hodei zuriek mihise urdina margotzen dute orban zabalekin. Hegazkinek, berriz, marra zuri finak uzten dute atzean beraien bidean aurrera doazela.