Eguneko argazki bat
St. Gallen (Suitza)
Zuhaitzari denboraren zauriak nabaritzen zaizkio. Laster, baina, hostoak bueltatuko dira adarrak apaintzera eta txoriek kantuz arinduko dituzte gu guztion minak. Orduan, pasatutako negu gorria eta adinaren pisuak arinduko dira.
St. Gallen (Suitza)
Txibirita talde hau udaberriari ongietorria ematera ernatu da. Belarrak, bestaldera, neguaren azken printzak nabariko dituzte eta txikituta ikusten dira oraindik. Laster haziko dira sendo eta kolore biziekin. Zelaiek bizi berria hartuko dute.
St. Gallen (Suitza)
Negua bukatzear da. Lehenengo landareak lur azpitik agertzen hasi dira. Beraien berde kolore freskoa lurrazal biluzia janzten ari dira. Biziaren berritzea berriro ere gertatzen ari da aurten da. Magia dirudi, behin eta berriro gertatzen den magia ederra.
Gais (Suitza)
Neguko ihintzak eguerdirarte luzatzen du bere bizitza, eguzkiaren moteltasunari esker. Zelaien gainean sortutako marka zuri horiek izoztuta eta logale mantentzen dute belarrak udaberria heldu bitartean.
Appenzell (Suitza)
Argi kontrara desberdin eta elegantzia berezi batekin agertzen dira argazkien subjektuak.
Appenzell (Suitza)
Sastraka lausotuta ageri da eguneko eguraldiaren ezinegonagatik.
Appenzell (Suitza)
Argilunean zuhaitzaren erradiografia ikusten da. Adarren forma okertuak, pinuaren hosto orratzen profila luzea, hosto multzoak, guztiak ikusten dira.
Appenzell (Suitza)
Pinuak ez du lasaitasun momenturik udazkeneko goiz honetan. Haizea etorri behar den ekaitz baten seinalea izango ote da?
Appenzell (Suitza)
Arbolen adarrak ezin geldirik egon daude momentuan. Tarteka haize bolada gogorrak etortzen dira eta lauso ageri dira zuhaitzaren eskeletua eta hosto estaldura.
Appenzell (Suitza)
Adarrak ahul eta apurkorrak ematen dute haizeak alde batetik bestera darabilenean, baina eusten diote astinduei. Jarraitzen dute bere lekuan, prest haizearen hurrengo harroaldirako.
Appenzell (Suitza)
Adarrak haizeak dantzan jarri ditu, goxo astindu, udazkeneko hosto lehorrak erortzen utz ditzaten.
Cardano (Italia)
Kolore arreak gailentzen zaizkio berdeari. Joaten ari den bizitasunak utzitako markak dira, hostoetako pitxadurak bezalakoak.
Cardano (Italia)
Kolore arreak lurra betetzen dute. Hostoetan ageri da. Perretxikoek ere kolore horiekin apaintzen dute bere kapela. Basoak atzean utzi du momentuz udaberriko eta udako berde bizia eta kolore marroixkekin jantziko da datozen hilabeteetan zehar.
Cardano (Italia)
Perretxikoak hosto idorrek ezkutatutak, baina apaindutak ere, ageri dira sarri. Lurretik irtetzea eta basoetan bizitzeak horrelakoak ekartzen ditu. Ze beste lagun espero daiteke udazken garaian bestela?
Cardano (Italia)
Perretxiko txiki sorta honek bere txokoa aurkitu du hazteko enbor baten gainean eta hosto zaharren artean erdi ezkutatuta.
Cardano (Italia)
Onddo batek hildako enborra hartu dute bizileku. Perretxiko multzoak markatzen du berea duen gunea, hazteko behar duen lehengaia beretzat aldarrikatzen du.
Cardano (Italia)
Onddoak bere burua ezkutatzen du urteko garai egokia iritsi arte. Orduantxe perretxikoak, lurrazpiko fruituak, barra-barra ageri dira. Izan txikiak eta marroiak, izan handiak eta txapel zabalekoak, denak dira bereziak. Talde txikitan agertzen dira eta haiek ikusteak basoarekin partekatutako sekretu txiki eta kuttun baten jabe izatea sentiarazten du.
Cardano (Italia)
Udazken garaiean naturaren nekearen irudia diren hostoak eta bere edertasuna dira protagonistak. Merezi duten atentzioa ematea zen helburu hemen. Begira ditzagun momentu batez detaile osoan eta duten liraintasuna nabarituko dugu.
Cardano (Italia)
Hostoaren hurbil planoak erakusten dizkigu detaile ugari eta bere pitxadurak. Nekatuta eta ahitua ageri da eta laster amore eman beharko du, lurrera bota bere burua. Bertan deskonposatu eta hurrengo urterako birziklatua izango dela badaki.
Cardano (Italia)
Zahartutak, arretutak, gogortutak ere gelditzen ari dira hosto zaharrak. Adarrei nekez atxikitzen zaizkie eta laster lurrerainoko bidea egingo dute. Arrangura ez du sortzen baina, denbora luzea pasatu gabe berriek hartuko bait dute hauen lekua. Horrela izan da beti eta horrela jarraitu beharko du.